O kadar yalnızım ki derde katıp karıştım
Soluk senli cümleler sessizliğe alıştım
Bir vakit durdu beynim sonrasında yatıştım
Gülüşlerin estiğinde birazcık da çakıldım

İzbe şehrin ortasında kaybolan bir kimseyim
Bu yokuşların adı ölüm dudaklarınsa sersefil
Gel de sil bu anıları hüzünlerimi yitirdim
Yalnız bırak bugün beni ben kendimi bitirdim

Çekip git bıktım artık bu anıların ağrısından
Düşünmemiştin beni zaten çekip giderken ortasında
Masam dolu kadehler yine derdin ortasında
Her defada ayıplandım bu kaçıncı kumpasın lan?

Sözlerimse şaibeli gözlerimse dostun olur
Söz verilir tutulmaya fizan olur yolun sonu
Gördüğün o hayal mayal hatıralar yarım kalır
Hayat sevdiklerini bir gün değil her gün alır

Sende bunu dert bilirsin yüklenirsin benliğinle
Sordun mu bir kez olsun geri dönüp de sevdiğine
Sapmış konu yalan dolan kifayedir satırlarım
Süzülüyor göz yaşlarım lirik sayıp hatırlarım

Yine çıktım bir keşfe yolculuğum bir girdap
Semalar uzak kaldı yüklü düştü bu mihrap
Baka kaldım gözlerinde her tonunda inkilap
Bu aşk eder infiliak

Kaynak: Musixmatch

Besteciler: Can Storm